Achter de huizen aan de Boven Oostdijk liggen grote tuinen. Vroeger waren die tuinen een stuk kleiner. Het gebied tussen de Boven Oostdijk en de spuidijk zag er toen heel anders uit. Het was een grote put waar je water in en uit kon laten stromen: het spui. Door te spuien kon je de haven diep houden. Bij hoogwater liet je het spui via de spuisluis vol water lopen. Wanneer je de sluis bij laagwater weer opende, dan liep al het water in het spui met grote kracht door de haven naar het Haringvliet. Mét het slib, de modder en andere troep. Zo konden schippers de haven in en uit blijven varen.

Toen er in 1970 een dam gemaakt is om Haringvliet af te sluiten, was het spui bij de haven van Den Bommel niet meer nodig. Zonder eb en vloed kun je namelijk niet spuien. Na de Tweede Wereldoorlog, in 1945, gebruikte de gemeente Den Bommel een deel van het spui als stortplaats van huisvuil. Er kwam namelijk steeds meer afval. De tijd dat er in een volle spuikom lekker gezwommen kon worden, was toen voorbij. Later werd dit anders en kregen de bewoners van de Boven Oostdijk de kans om hun tuinen groter te maken.

Nu kun je niet meer zien dat hier het spui was. Er vaart ook geen bootje meer door de haven om de blubber los te woelen met een eg. Tussen het slib en de modder moet trouwens ook mest hebben gezeten, want aan de Boven Oostdijk waren in die tijd twee boeren met koeien. Ook was de spuidijk, de weg rond de oude kern, toen heel smal, namelijk maar 1 meter breed op de kruin van het dijkje. Er liepen alleen koeien over de dijk toentertijd, verder kwam er niemand. Nu is de spuidijk een brede weg voor auto´s en ander verkeer

Het spuidijkje was ook de buitendijk. Veel stelde het niet voor: tijdens de Watersnoodramp in 1953 stroomde het water er met gemak overheen. Dwars door de huizen aan de Boven Oostdijk liep het water zo het dorp in.Na de Watersnoodramp is het spuidijkje breder en hoger gemaakt. Dat gebeurde met klei uit het gors, het gebied aan de buitenkant van de dijk. De putten waaruit de grond kwam kun je nog zien.