Aan de kop van de haven, schuin tegenover het oude raadhuis, staat het weeghuisje. Het is gebouwd rond 1935 voor het wegen van goederen en met goederen beladen wagens. Min of meer onder het weeghuisje verbeeldt de Canon, een Delfts blauw kunstwerk van Hugo Kaagman, de geschiedenis van Ooltgensplaat. Wie vanuit de haven het ruime sop kiest, passeert eerst het havenkanaal. Bijna aan het eind staat een lichtopstand, een replica van het vuurtorentje dat ooit als baken voor de scheepvaart diende.

Het weeghuisje is rond 1935 gebouwd voor het wegen van goederen, veelal landbouwproducten, en wagens die daarmee waren beladen. Dit is de derde generatie weegbrug in Ooltgensplaat. De eerste weegbrug stond in het oude raadhuis, schuin aan de overkant, en is nu nog te zien bij de grote deuren beneden. De tweede weegbrug was nodig toen vrachten groter en zwaarder werden. Deze bouwde men onder en tegen de trap van het oude raadhuis, en was tot circa 1935 in gebruik.

De gewogen goederen gingen veelal het ruim van schepen in om ze naar de plaats van bestemming ‘aan de overkant’ te brengen. Voordat de schepen het ruime sop konden kiezen, moesten ze eerst vanuit de haven het havenkanaal uit varen.

Havenkanalen waren levensaders. Eeuwenlang zorgden ze ervoor dat Ooltgensplaat en andere dorpen op Goeree-Overflakkee bereikbaar bleven. Over water, want bruggen en dammen naar de overkant zijn er pas sinds 1964. Het havenkanaal van Ooltgensplaat is 1,3 kilometer lang en komt uit op het Volkerak.

Niet ver van de monding, ter hoogte van Fort Prins Frederik, staat een lichtopstand. Dat is een replica van het baken dat ooit aan de ingang van de haven stond als herkenningspunt voor de scheepvaart.

Min of meer onder het weeghuisje, tegen de kademuur van de haven, is een bijzonder kunstwerk te zien: de Canon. Het is gemaakt door Hugo Kaagman, in samenspraak met dorpsbewoners, en het verbeeldt de geschiedenis van Ooltgensplaat. De kunstenaar liet zich duidelijk inspireren door de kleur en stijl van Delfts blauw tegelwerk.