Na de bedijking aan het eind van de vijftiende eeuw zijn rond het Oudeland van Ooltgensplaat nieuwe polders ingedijkt. Aanwaspolders zoals de Galathese Polder. Dwars door deze polder, van oost naar west, loopt nog altijd een groot deel van de Galathese Kreek. De kreek, waar gevarieerde flora en fauna én eeuwkanten (lager gelegen oevergebieden) te zien zijn, is vanaf dit punt bereikbaar na 1,2 kilometer. De ingang is aan de Zandweg.

Ooit, nog voor de bedijking van het Oudeland van Ooltgensplaat, liep de Galathese Kreek als stroomgeul tot vlak bij de plek waar nu het dorp Ooltgensplaat ligt. Mogelijk vormde de geul één geheel met de Tweede Hamerd.

Van de Galathese Kreek is binnen de Oudelandsedijk niets overgebleven. Buiten die dijk, in het gebied dat later is ingepolderd, is de kreek echter nog prominent aanwezig. Niet in het land tussen de Oudelandsedijk en de Galathesedijk, dat vanaf dit punt goed zichtbaar is. Want dit deel van de vroegere stroomgeul is tijdens de ruilverkaveling in de jaren negentig van de vorige eeuw rechtgetrokken.

Maar verderop is het grootste deel van de Galathese Kreek nog intact. Sterker nog: het is een van de mooiste waterlopen van Goeree-Overflakkee. De kreek is via de Galatheseweg bereikbaar. De ingang van het natuurgebied bevindt zich vanaf dit punt op 1,2 kilometer aan de Zandweg. De kreek loopt door tot de Langstraat, een dijk uit de zestiende eeuw.

Het ommetje is de moeite waard, want de Galathese Kreek is een natuurgebied met een grote variatie aan flora en fauna. Nabij de brede rietkragen en wilgen groeien onder meer wilde orchideeën. Verder leven er tal van vogels, insecten en kleine zoogdieren. In de herfst trekt het gebied grote groepen ganzen. Andere soorten die hier voorkomen zijn de blauwborst, de rietzanger, de kleine karekiet, de tjiftjaf, de fitis, de buizerd, de bruine kiekendief en de boomvalk. Ook kun je er ijsvogels en watersnippen spotten.

Langs de oevers van de Galathese Kreek zijn hier en daar eeuwkanten te vinden. Eeuwkanten zijn wat lager gelegen oevergebieden, tussen het akkerland en het water. Omdat eeuwkanten natter zijn, is akkerbouw hier niet mogelijk. Daarom gebruikten boeren deze gebieden vroeger als weidegrond voor hun vee.