Het Ooltgensplaatse bos wordt ook wel het Weipolderse bos genoemd, naar de polder waarin het bos gelegen is. Met anderhalve hectare is het bos niet groot, maar de diversiteit aan boom- en struiksoorten is dat wel. Er broeden verschillende vogelsoorten en in het bos zijn ook poeltjes voor kikkers en padden te vinden. Even verderop ligt het spui.

Het Ooltgensplaatse bos is aangelegd in de jaren negentig van de vorige eeuw. Naar de polder waarin het bos is te vinden, wordt het ook wel Weipolderse bos genoemd. Het ligt tegen de buitendijk aan, vlak bij Fort Prins Frederik.

Met anderhalve hectare is het Ooltgensplaatse bos niet groot. Maar op deze bescheiden oppervlakte bevinden zich tal van boom- en struiksoorten. Ook kun je hier verscheidene vogelsoorten en andere dieren tegenkomen.

De boomsoorten die in het bos zijn te vinden, zijn eiken, lindes en populieren. Aan de randen van het Ooltgensplaatse bos staan struiken als meidoorn, sleedoorn, vogelkers en veldesdoorn.

In het bos broeden tal van vogelsoorten, zoals de fitis, de zwartkop en de tjiftjaf. De sperwer is er ook regelmatig te zien.

Speciaal voor kikkers en padden zijn enkele poeltjes aangelegd in het bos. Vrijwilligers zorgen voor het onderhoud van deze poeltjes.

Het Ooltgensplaatse bos grenst aan een bedrijventerrein. Aan de andere kant van dit terrein ligt het spui. Dat is een langgerekte reservoir, ooit gegraven om water in en uit te laten stromen. Door te spuien kon je de haven op diepte houden. Bij hoogwater liet je het spui via de spuisluis vol water lopen. Zette je de sluis bij laagwater weer open, dan liep al het water vanuit het spui met grote kracht door de haven naar het Volkerak. Mét het slib, de modder en andere troep. Zo konden schippers de haven in en uit blijven varen.